Vroege koffie. Nieuwe apps gedownload. Verschillende technische prestaties, waar zijn kinderen nog nooit van hebben gehoord. Schetsen op de rand van het notitieboek wachten om te worden omgezet in de map met technische tekeningen. Maris Vahter praat met de ontwerper van Radis Furniture.
Raul aan het werk (met dank aan Radis Furniture).
Maris Vahter: Ik heb je nog nooit zonder potlood gezien?
Raul Abner: In mijn kindertijd had ik een goede hand in tekenen, maar mijn favoriete vak op school was wiskunde. De jongens uit die tijd werden nog steeds aangetrokken door alle beschikbare technische activiteiten. Dit resulteerde in de intrede van een technische school die uiteindelijk niet werd afgerond. Mijn eerste baan was in een geautomatiseerd telefoonstation als montagespecialist. Na de militaire dienst, toen mijn gezin werd opgericht, moest ik nadenken over inkomen, en toen ging ik in de houtbewerking en studeerde voor timmerman. Dus ik neem aan dat ik voor de lange termijn betrokken ben geweest bij de meubelproductie.
M: Was je voorbestemd voor meubeldesign, Raul?
R: Ik werkte in een bouwbedrijf dat de economische neergang niet kon weerstaan. Hier is de ontwikkeling van Radis echt begonnen. In eerste instantie werd een kleine productieruimte gehuurd en werd volledig handgereedschap gebruikt. We zijn begonnen met tuinmeubelen. Het eerste product was een tuinschommel. Daarna gingen we richting het binnenmeubilair. Zoon assisteerde bij verkoop en marketing. Op deze manier kwamen veel producten tussen tijdschriftomslagen terecht. Omdat de feedback erg positief was, moedigde het me aan om meer te ontwerpen. Daarna huurden we een grotere werkruimte en schaften we gereedschapswerktuigen aan en begonnen we meubels te vervaardigen. Te beginnen met kindermeubilair.
Het allereerste product van Radis – een tuinschommel (met dank aan Radis Furniture).
M: Waar ben je mee begonnen?
R: In die tijd was ik alleen ontworpen voor mijn huis. Bij de bouw van mijn huis ontstond er serieuzere belangstelling. Omdat ik ook architect hielp tijdens de bouwfase, werden sommige meubelstukken geboren voor de behoefte. Omdat het meer bleek te zijn dan alleen de opwinding van vrienden, heb ik voor de positieve vibes en feedback de rest van het meubilair voor het hele huis kunnen ontwerpen.
M: Geeft u ooit uw “loopbaanadvies” aan anderen?
R: Tijdens de fase van het ontwerpen van producten houd ik altijd rekening met de machinecapaciteiten. Ook de materialen die we gebruiken, de praktische eigenschappen van het product en natuurlijk de onconventionele aspecten. Als we naar de huidige marktsituatie kijken, zijn we gelukkig influencers of pioniers geweest in verschillende nuances.
M: Vertel me over de laatste productcollectie die je hebt gelanceerd, NOBLE. Hoe verschuift het tussen verschillende ontwerpen die je eerder hebt gemaakt?
R: We zullen voortdurend nieuwe materialen introduceren. In de nieuwe productlijn NOBLE gebruiken we eiken fineer multiplex en meubellinolea. Laten we profiteren van de goede eigenschappen van multiplex, bijvoorbeeld de sterkte.
Dressoir-plank NOBLE van Raul Abner (met dank aan Radis Furniture).
M: Ben je altijd “AAN”?
R: Ook al ga ik als gepensioneerde nog steeds naar de werkplaats voor “afstoffen” om fit te blijven. Het is ook een vriendelijk voordeel ten opzichte van andere makers dat als ik een idee heb, ik het op korte termijn kan realiseren. En wat de toekomst ook voor me in petto heeft, een klassiek notitieboekje en een tekenmap die me verwelkomen om nieuwe frisse ideeën te bedenken. Omdat gedachten onverwachts geboren worden, en tenzij je ze zo snel mogelijk op papier schetst, zal je ze misschien niet meer op dezelfde manier heroverwegen.
M: Wat heb je gisteren gedaan en wat doe je morgen?
R: Ik ben zo’n hobbyfotograaf in het dagelijks leven en hou van kruiswoordpuzzels en meditatieve sudoku. Maar het ontwerpen van een of andere originele oplossing kan ook fascinerend zijn (Raul lacht).
Kort verhaal: CEO Mauri Abner over de blockbuster GEE-schommelstoel
GEE multiplex schommelstoel was ons eerste product voor binnen. We gingen meteen naar de handelsbeurs van Keulen en maakten de hoogtijdagen van de bezoeker, ze zitten en schommelen daar meteen. Maar aangezien de meeste bezoekers op de beurs een iets lager gewicht en een lager gewicht hadden dan Raul, was de schommelstoel een beetje naar voren gekanteld. Toen ik het aan Raul uitlegde, wilde hij het niet geloven en weigerde hij veranderingen aan het product aan te brengen, uit angst dat het vermogen om te zwaaien zou worden verminderd. Na een jaar stemde hij er echter mee in de verandering door te voeren. Ook in Duitsland voelden meer mensen zich prettiger en dat was direct terug te zien in de verkoop. Maar toch blijft Raul sceptisch over de impact van de veranderingen.
